شوش الف، دوره فرهنگی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شوش الف، دورۀ فرهنگی
معرف عصر مس‌ـ‌ سنگ جدید و دورۀ روستانشینی جدید در خوزستان، با قدمت حدود ۴۰۰۰پ‌م. از کاوش‌های تپۀ باستانی بزرگ شوش در استان خوزستان معرفی شده است. ویژگی اجتماعی این دوره، پیدایش روستاهای بزرگی است که در نهایت به اولین شهرها در جنوب غربی فلات ایران تحول می‌یابند. رواج فلزکاری و ذوب و ریخته‌گری مس، کشاورزی در مقیاس وسیع با نظام آبیاری و تولید سفال در مقیاس انبوه و تدفین در گورهای خشتی، از نشانه‌های تحولات اقتصادی و اجتماعی دورۀ فرهنگی شوش الف است. ساخت ابنیۀ عام‌المنفعه و یادمانی به شکل سکوهای بسیار بزرگ خشتی و خانه‌های چند اتاقی خشتی پیرامون یک حیاط مرکزی از ویژگی‌های معماری این دوره است. احتمالاً خانه‌های دورۀ فرهنگی شوش الف معرف خانواده‌های هسته‌ای است. سفالگران به ترسیم نقش بزکوهی با شاخ‌های بزرگ و کشیده و خمیده بر روی سفال‌های نخودی‌رنگ بسیار علاقه داشتند؛ بهترین نمونه‌های این سفال‌ها در موزۀ لوور در پاریس نگهداری می‌شود.