شی شو
شی شو (Si Shu)
(چهار کتاب) چهار متن کهن کنفوسیوسی[۱]. موضوع رسمی امتحانات کارمندان دولت در چین از ۱۳۱۳م تا ۱۹۰۵ بودند و عملاً برای آشنایی دانشجویان چینی با ادبیات کنفوسیوسی استفاده می‌شدند. انتشار این چهار متن در یک کتاب در ۱۱۹۰م، همراه با تفاسیر زی‌شی، فیلسوف بزرگ نوکنفوسیوسی، آیین کنفوسیوس را در چین حیاتی دوباره بخشید. از ۱۴۱۵ نیز مطالعۀ تفاسیر جوشی، نظیر چهار کتاب، لازمۀ موفقیت در امتحانات کارکنان دولت بود. شی شو، حتی همراه با تفاسیرش، کم‌حجم است. چهار بخش آن نظمی اصولی ندارند. نخستین آن‌ها، تاشوئه[۲]، رسالۀ کوتاهی در اخلاق و سیاست است. دومی، چونگ یونگ[۳]، که بلندتر و انتزاعی‌تر است، به موضوع‌هایی نظیر راه ملکوت، حرکت، موجودات روحانی، و ایثارهای مذهبی می‌پردازد. سومی، لون یو[۴]، مشتمل بر نقل‌قول‌های مستقیمی از کنفوسیوس حکیم (۵۵۱ـ۴۷۹پ‌م)، معتبرترین منبع آموزش تحصیلات تکمیلی است. چهارمی،منکیوس[۵]، که بلندترین کتاب‌هاست، مشتمل بر تعالیم منکیوس (۳۷۲ـ۲۸۹پ‌م)، تحسین‌برانگیزترین دانشمند کنفوسیوسی است.