نمایش مبدأ برای صنعتی زاده کرمانی، عبدالحسین (کرمان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۵۲ش)


صنعتی‌زادۀ کرمانی، عبدالحسین (کرمان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۵۲ش)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = عبدالحسین صنعتی‌زادۀ کرمانی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=کرمان ۱۲۷۵ش
|تاریخ مرگ= تهران ۱۳۵۲ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=نویسندۀ رمان‌های تاریخی
| شغل و تخصص اصلی =
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار  =دام‌گستران یا انتقام‌خواهان مزدک (2 جلد، 1299ـ1304‌ش)؛ مانیِ نقاش (1305ش) و نادر فاتح دهلی (1336‌ش)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:27050900.jpg|جایگزین=صنعتی‌زاده کرمانی|بندانگشتی|صنعتی‌زاده کرمانی]]
نویسندۀ رمان‌های تاریخی. در خانواده‌ای ثروتمند به‌دنیا آمد و از نوجوانی به تجارت، امور خیریه و نویسندگی پرداخت. از نخستین و پرکارترین نویسندگان رمان‌های تاریخی است، به‌طوری که او را «پدر رمان تاریخی ایران» نامیده‌اند. در آثارش از واقعیت‌های تاریخی حرکت می‌کند، اما به آن‌ها وفادار نمی‌ماند و برداشت دلخواه خود را ارائه می‌دهد تا متنی افسانه‌ای و پرماجرا پدید آورد. نخستین و مهم‌ترین اثرش رمان ''[[دام گستران|دام‌گستران]] یا انتقام‌خواهان مزدک'' (۲ جلد، ۱۲۹۹ـ۱۳۰۴‌ش) است. در این رمان، متأثر از [[میرزا آقاخان کرمانی]]، کشتار [[مزدک|مزدکیان]] را از علل عمدۀ تباهی [[ساسانیان]] و سرنگونی آنان به‌دست اعراب می‌داند. پس از آن چند رمان تاریخی دیگر، ازجمله ''مانیِ نقاش'' (۱۳۰۵ش) و ''نادر فاتح دهلی'' (۱۳۳۶‌ش)، نوشت. صنعتی‌زاده رمان‌هایی هم به‌شیوۀ فانتزیِ پیش‌گویانه نوشته است؛ ''مجمع دیوانگان'' (۱۳۰۳‌ش)، که به‌‌عنوان نخستین اتوپیای ادبیات معاصر، سفری به کشور خرد در آینده را توصیف می‌کند، از این دست رمان‌های اوست. او شرح حال خود را با عنوان ''روزگاری که گذشت'' (۱۳۴۶ش) منتشر کرده است.
<br><!--27050900-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]