طره (معماری)
طُرِّه (معماری)
در معماری، هر نوع عنصر حجمی، سطحی، یا خطی، که از یک‌طرف به تکیه‌گاه متصل، و طرف دیگر آن آزاد باشد. طرّه، پیش‌آمدگی سقف یا تیر یا لبۀ دیوار به‌طرف بیرون، و تیر یا سازه‌ای است که به تکیه‌گاهی در یک‌سوی خود متکی باشد. «شُرْفه» یا آجرهای پیش‌آمدۀ لبۀ بام، و نیز اتاقک‌های پیش‌نشستۀ طبقات بالایی، همچنین پیش‌آمدگی سقف‌های چوبی در سَتاوَندهای معماری صفوی (ازجمله سَتاوَند چهل‌ستون اصفهان) از اقسام طرّه‌اند.