نمایش مبدأ برای طلایی، داریوش (دماوند ۱۳۳۱ش )

طلایی، داریوش (دماوند ۱۳۳۱ش‌)<br>
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = داریوش طلایی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=دماوند 1331ش‌
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=ایران و فرانسه
|تحصیلات و محل تحصیل=  دانشنامۀ لیسانس از دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران در 1354، دانشنامۀ فوق‌لیسانس در رشته آموزش موسیقی از دانشگاه پاریس در 1362 
| شغل و تخصص اصلی =مـوسـیـقی‌شـنـاس 
|شغل و تخصص های دیگر=ردیف‌دان، تک‌نواز تار و سـه‌تـار
|سبک =
|مکتب =
|سمت = استادِ دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران از 1355 تا 1358، 10 سال تدریس در مرکز پژوهش موسیقی شرقی، در دانشگاه سوربن، مدرس در مقام استاد مدعو در بخش موسیقی دانشگاه واشینگتن در 1370
|جوایز و افتخارات = مقام نخست در آزمون باربد در رشته‌های نوازندگی تار و سه‌تار در 1354
|آثار  = آلبوم‌های چهارگاه؛ سایه‌روشن؛ تک‌نوازی سه‌تار؛ شب وصل؛ دود عود؛ ساز و آواز؛ کتاب‌های نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی؛ کتاب و نوار ردیف میرزا عبدالله
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:داریوش طلایی.jpg|بندانگشتی|364x364پیکسل|داریوش طلایی]]

[[پرونده:Talayi.jpg|بندانگشتی|داریوش طلایی]]
<p>ردیف‌دان، تک‌نواز تار و سه‌تار، و موسیقی‌شناس ایرانی. نواختن تار را در [[هنرستان موسیقی ملی]] نزد [[ظریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش )|هوشنگ ظریف]] و [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبر شهنازی]] فراگرفت و در ۱۳۵۴ به دریافت دانشنامۀ لیسانس از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران]]، نایل آمد. هم‌زمان در مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی از تجربیات [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[فروتن، یوسف (تهران ۱۲۷۷ـ ۱۳۵۵ش)|یوسف فروتن]]، [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]]، [[دوامی، عبدالله (تفرش ۱۲۷۰ـ تهران ۱۳۵۹ش)|عبدالله دوامی]] و ... نیز بهره‌مند شد. در ۱۳۵۴ در آزمون باربد در رشته‌های نوازندگی تار و سه‌تار، مقام نخست را به خود اختصاص داد و از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸ استادِ دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، بود. از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ نیز در برنامه‌های جشن هنر شیراز، حضوری فعال داشت. طلایی پس از انقلاب راهی [[فرانسه]] شد و در ۱۳۶۲ موفق به دریافت دانشنامۀ فوق‌لیسانس در رشته آموزش موسیقی از دانشگاه پاریس شد. در این دوران ضمن اجرای کنسرت‌های متعدد و ضبط کاست، به ضبط ردیف موسیقی ایرانی همت گماشت که در فرانسه انتشار یافت. ۱۰ سال نیز در مرکز پژوهش موسیقی شرقی، در [[دانشگاه سوربون|دانشگاه سوربن]]، تدریس می‌کرد. او در ۱۳۷۰ در مقام استاد مدعو در بخش موسیقی دانشگاه واشینگتن به تدریس پرداخت و از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ در دانشگاه تهران تدریس کرد. از آثار اوست: آلبوم‌های ''چهارگاه''، ''سایه‌روشن''، ''تک‌نوازی سه‌تار''، ''شب وصل''، ''دود عود''، ''ساز و آواز''، و کتاب‌های ''نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی''، کتاب و نوار ''ردیف [[میرزا عبدالله]]''؛'' نت‌نویسی آموزشی و تحلیلی''، اجرا با [[سه تار|سه‌تار]]، همچنین مقاله‌هایی به فارسی و انگلیسی در ''ایران‌نامه'' و ''دانشنامه موسیقی گارلند''.</p>
<br><!--29029400-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]