عباس خسروی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۵۷ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
عباس خسروی
زادروز همدان 1320ش
درگذشت تهران 7 فروردین 1396ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل هنرستان عالی موسیقی  
شغل و تخصص اصلی نوازنده‌ی ویولن و ویولن آلتو
سبک سنتی
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس گیتی خسروی (خواهر)
جوایز و افتخارات نشان درجه‌ی 2 هنری (معادل فوق لیسانس)
عباس خسروی (سمت چپ تصویر) در کنار فرهاد فخرالدینی
عباس خسروی (سمت چپ تصویر) در کنار فرهاد فخرالدینی

عباس خسروی (همدان 1320ش- تهران 7 فروردین 1396ش)


نوازنده‌ی ایرانی ویولن و ویولن آلتو. خانواده‌اش به صورت فصلی در تهران و همدان زندگی می‌کردند و او در یکی از روستاهای همدان به دنیا آمد. از کودکی نزد پدر و دایى‏‌اش، که نوازنده‌ی چیره‌دست چگور بودند، این ساز را تا سن ده سالگی یاد گرفت. با وجود مخالفت پدرش، نزد ناصر هاتفى به یادگیری ویولن پرداخت و پس از یك سال آموزش، توانست یكى از برندگان مسابقه‌ی موسیقى دانش‌‏آموزان كشور شود. مرحله‌ی دوم فراگیرى او کلاس‌های نصرت‌‏الله گلپایگانى -از بهترین شاگردان ابوالحسن صبا- در هنرستان آزاد موسیقى ملى، بوده كه به سرپرستى محمدعلى امیرجاهد (ادیب و موسیقی‌دان برجسته) اداره مى‏‌شده است. او پس از دریافت مدرک این مرکز در كلاس‌هاى شبانه‌ی هنرستان عالى موسیقى ثبت نام کرد و تحت تعلیم اساتیدى چون واهه خوجایان (نوازنده‌ی ویولن و رهبر ارکستر)، ابراهیم روحى‏‌فر (نوازنده‌ی ویولن)، فریدون فرزانه (آهنگ‌ساز)، مصطفى کمال پورتراب و هوشنگ استوار به یادگیری علمی موسیقى كلاسیك غربى پرداخت.

خسروی از سال 1347 تا 1358 با اركسترهاى صبا (به رهبری دهلوى)، فارابى (به رهبری مرتضی حنانه و فریدون ناصرى)، گلها (به رهبری جواد معروفى)، اركستر بزرگ رادیو- تلویزیون (به رهبری فریدون ناصرى و فرهاد فخرالدینى) و دیگر اركسترهاى رادیو- تلویزیون و وزارت فرهنگ و هنر، به عنوان نوازنده‌ی ویولن و ویولن‏ آلتو همکاری داشته و پس از آن نیز به کار تدریس و آموزش موسیقی پرداخته است. گیتی خسروی (مدرس آواز ایرانی) خواهر او بوده. در دهه‌ی 1360 نشان درجه‌ی 2 هنری (معادل فوق لیسانس) به عباس خسروی اعطا شده است.

خسروی به دنبال یک دوره بیماری ریوی و سکته‌ی مغزی، در تهران درگذشت.