عجارده
عَجارده
پیروان عبدالکریم بن عجرد، از فرق معروف خوارج. اینان برخلاف ثعالبه معتقد بودند که باید از کودکان پیش از بلوغ تبرّی جست و پس از آن نیز اگر اسلام نیاوردند کافر و مشرک‌اند. عجارده زمانی اموال دشمنان را غارت می‌کردند که آنان در جنگ کشته شوند. همچنین، منکر سورۀ یوسف در قرآن شدند و گفتند نشاید داستانی عشقی را از قرآن بدانیم. در کتب ملل و نحل فرقه‌های ثعالبه، حمزیه، خلفیه، صلتیه، شعیبیه، میمونیه، اطرافیه، جازمیه و شیبانیه به عجارده نسبت داده شده‌اند. فرق عجارده در اواخر دورۀ امویان و اوایل عهد عباسیان در بسیاری از مناطق خروج کردند.