عروه بن زبیر

عُروة بن زبیر (۲۳ـ۹۴ق)
(نام اصلی: عروة بن زبیر بن عوام اسدی قُرَشی) محدث و از فقهای هفتگانه در مدینه. عالم علوم دینی و فردی صالح بود. عبدالله بن زبیر برادر وی، اسماء ذات‌النطاقین، مادرش، و عایشه، خاله‌اش، بود. او احادیث بسیاری از عایشه و عبدالله بن زبیر روایت کرده است. چاه زبیر در مدینه منتسب به اوست. عروة بن زبیر هفت سال در مصر اقامت کرد و سپس به مدینه بازگشت و گوشۀ عزلت اختیار کرد و در نهایت در قریۀ فرع نزدیک مدینه درگذشت.