عزاداران بیل
عَزادارانِ بَیَل
مجموعۀ هشت داستان به‌هم پیوسته به فارسی، در ۱۳۴۳ش نوشتۀ غلام‌حسین ساعدی. نویسنده در این داستان‌ها، از ترکیب وقایع عادی زندگی روستاییان و باورهای کابوسناک آنان، فضایی وهمناک می‌سازد و پیشرو شیوه‌ای از داستان‌نویسی می‌شود که امروزه به رئالیسم جادویی شهرت یافته است. ماجرای داستان‌ها در روستای کوچک بَیَل اتفاق می‌افتد، اما توانایی نویسنده در تجسم هنرمندانۀ زندگی مردمِ یک ده کوچک، به کار او چنان جامعیتی می‌بخشد که خواننده وجود شباهت بین محیط بیل با عقب‌ماندگیِ کلی جامعه را به روشنی احساس می‌کند.