عظیم شروانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عظیم شِروانی (شماخی ۱۲۵۱ـ همان‌جا ۱۳۰۶ق)

(یا: سید عظیم شروانی)‌، شاعر و مترجم آذربایجانی متخلص به سیّد. برای تحصیل به نجف، کربلا، شام، استانبول و قاهره رفت. چون به شماخی بازگشت به تدریس و ترجمه پرداخت. میرزا علی‌اکبر صابر و سلطان مجید غنی‌زاده از شاگردان وی بودند. رئیس و مؤسس انجمن ادبی «بیت‌الصفا» و عضو انجمن ادبی «مجلس خاموشان» بود. به فارسی و ترکی شعر می‌سرود. از آثارش: دیوان (تبریز، ۱۳۷۴ش)؛ شروان‌نامه (۱۸۸۷)؛ حکایات منظوم؛ ترجمۀ برخی حکایات بوستان و گلستان به ترکی.