علی بن مامون خوارزمشاه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

علی بن مأمون‌ خوارزمشاه ( ـ ۳۹۹ق)
حاکم خوارزم (۳۸۷ـ۳۹۹ق) از سلسلۀ مأمونیان. در ۳۸۷ق که‌ پدرش‌ ابوعلی‌ مأمون‌ اوّل درگذشت‌، در گرگانج‌ به‌‌جای‌ او بر مسند حکومت نشست‌. روزگار فرمانروایی‌ او مصادف‌ با دورۀ‌ توسعه‌طلبی‌ غزنویان‌ بود. از این‌ روی‌، ابوالحسن‌ علی،‌ برای‌ استوارکردن‌ پایه‌های‌ دولت‌ خویش، حرّۀ‌ (گوهر) ختلی‌، خواهر محمود غزنوی‌، را به‌ زنی‌ گرفت‌. وی‌ از فرمانروایان‌ دانش‌دوست‌ دودمان‌ مأمونی‌ بود و در سال‌های‌ فرمانروایی‌اش شمار فراوانی‌ از دانشمندان‌ جهان‌ اسلام‌، ازجمله‌ ابن‌ سینا، به‌ گرگانج‌ کوچیدند. ابوالحسین‌ احمد بن‌ محمد سهیلی‌ که‌ از رجال‌ علم‌ و ادب‌ روزگار خویش‌ بود وزارت‌ او را داشت‌. پس‌ از او برادرش، ابوالعباس‌ مأمون، به‌ تخت نشست.