عماد شاهیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عِمادْشاهیِّه‌ (۸۹۰ـ۹۸۰ق)

از سلسله‌های‌ مسلمان‌ ایالت‌ دکن‌ هندوستان‌. مؤسس‌ این‌ سلسله‌ فتح‌الله‌خان‌ از معتمدین‌ خان‌ جهان‌، سپهسالار ولایت‌ برار بود. بعد از مرگ‌ خان‌ جهان‌، فتح‌الله‌خان‌ در خدمت‌ سلاطین‌ بَهْمنیه‌ درآمد و لقب‌ «عمادالملک»‌ یافت‌ و فرمانده‌ لشکر برار گردید. وی‌ در ۸۹۲ق به‌نام‌ خود سکه‌ زد و حکومت‌ را به‌‌دست‌ گرفت‌ و پس‌ از او پسر بزرگش‌، علاءالدین‌، بر تخت‌ نشست‌ و خود را شاه‌ خواند. فرزند وی‌ دریا (دریا عمادشاه)، بعد از پدر، حاکم‌ برار شد و چون‌ در اواخر حکومت‌، پادشاهی‌ ضعیف‌ و بی‌اراده‌ شده‌ بود امور به‌دست‌ وزیرش‌ توفال‌ خان،‌ اداره‌ می‌شد. توفال‌ پس‌ از مرگ‌ دریا، پسر خردسال‌ او، برهان‌ (برهان عمادشاه) را به‌ حکومت‌ رساند، ولی‌ پس‌ از مدتی‌، وی‌ را به‌ زندان‌ افکند. مرتضی‌ نظام‌‌شاه، پادشاه احمدنگر،‌ به‌ بهانۀ‌ آزادساختن‌ برهان‌، به‌ برار لشکر کشید‌ و توفال و پسرش‌ شمشیرالملک و برهان‌ و خاندانش را به‌ یکی‌ از قلاع‌ احمدنگر فرستاد. همگی آن‌ها به‌ طرز مشکوکی‌ به‌قتل‌ رسیدند و سلسلۀ‌ عماد شاهیه‌ منقرض‌ شد.