عمرو بن الحمق خزاعی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَمْرو بنِ الْحَمْقِ خُزاعی ( ـ۵۰ق)

از اصحاب نزدیک پیامبر (ص) و امام علی (ع) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع). روایات بسیار از طریق شیعه و سنّی در جلالت قدر او آمده است. ازجمله به دعای پیامبر (ص) ۸۰ سال بر او گذشت، اما موی او سفید نشد و امیرمؤمنان (ع) اسم اعظم را به وی آموخت. در جنگ‌های جمل و صفین و نهروان حضور داشت و در حکومت معاویه، زیاد بن ابیه او را تحت تعقیب قرار داد و او از کوفه به سمت موصل گریخت و در غاری مخفی شد، ماری او را بگزید، سپاهیان معاویه سر او را بریدند و بر نیزه کردند و به دمشق نزد معاویه فرستادند و این اول‌بار در تاریخ اسلام بود که سری به نیزه شد.