عنن
عَنَن
نوعی بیماری که موجب ضعف قوۀ تناسلی مرد شود به گونه‌ای که نتواند نزدیکی کند. شخص دچارِ این بیماری را عِنّین گویند. به‌موجب مادۀ ۱۱۲۲ قانون مدنی عنن ازجمله عیوب مرد است که برای زن حقِ فسخ نکاح را ایجاد می‌کند، مشروط بر آن‌که یک‌بار هم عملِ زناشویی را انجام نداده باشد. عنن در مرد هرگاه پس از عقد نیز حادث شود موجب حق فسخ برای زن خواهد بود. طبق مادۀ ۱۱۲۶ چنانچه زوجه پیش از عقد از این عیب در مرد آگاه باشد، حق فسخ نخواهد داشت. در مادۀ ۱۱۲۲ مصوبِ ۱۳۱۴ش، عنن در صورتی حق فسخ برای زن ایجاد می‌کند که بعد از گذشتن یک‌سال از تاریخ رجوع وی به حاکم رفع نشود. ولی در اصلاح قانون مدنی در ۱۳۷۰، این شرط از بند دوم این ماده حذف شد. هم اکنون نظر به سکوت قانون در این باره باید به فتاوی مشهور مراجعه کرد. به‌موجب فتوای امام خمینی (ره) در تحریرالوسیله (جلد دوم، مسئلۀ ششم) بعد از ثبوت عنن مرد، زن اگر برای زندگی با مرد صبر نکند و به حاکم مراجعه نماید، پس از گذشت یک‌سال حق فسخ خواهد داشت.