غلو (ادبیات)
غُلُوّ (ادبیات)
(در لغت به‌معنای از اندازه درگذشتن) اصطلاحی در بدیع. بزرگ‌نمایی و افراط در وصف که هم عقل آن را رد کند و هم وقوع آن ناممکن باشد: که من از گشادِ کمانْ روزِ کین/ بدوزم همی آسمان بر زمین (فردوسی).
غُلُوّ (ادبیات)
(در لغت به‌معنای از اندازه درگذشتن) اصطلاحی در بدیع. بزرگ‌نمایی و افراط در وصف که هم عقل آن را رد کند و هم وقوع آن ناممکن باشد: که من از گشادِ کمانْ روزِ کین/ بدوزم همی آسمان بر زمین (فردوسی).