غنام، حسین (۱۹۲۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

غَنّام، حسین (۱۹۲۰)

شاعر و مترجم عراقی. همانند سلفش زهاوی در سرودن شعر روایی عربی مدافع شعر سپید بود و با استفاده از سطور نامنظم در پیشرفت شعر آزاد کوشید. در ۱۹۴۵، شعری از باکثیر را، که نمونۀ شعر سپید و آزاد توصیف شده بود، ملال‌آور، نثرگونه و فاقد موسیقی شاعرانه خواند و در مجادله‌ای که در این باب برانگیخت، ترجمۀ خویش از یک شعر لانگ‌فلو را سرمشقی برای این نوع شعر معرفی کرد، اما نقولا فیاض آن را شعر طلق [رها] و ابوشادی شعر آزاد تلقی کردند.