غنیمت

غَنیمت

مالی که از مشرکان قبل از پایان جنگ به‌دست می‌آید. دربرابر فَیء، که پس از اتمام جنگ است. در معنای عام‌تر، بر هر فایده‌ای که عاید آدمی شود، چه با به‌کاربستن سرمایه یا بدون آن، غنیمت گفته می‌شود. در یک معنای دیگر به مالی که بدون سپردن سرمایه عایدشده غنیمت گویند، که بر دو گونه است: مال‌هایی که در جنگ با سلاح و زور و پیروزی به‌دست آمده است، و مال‌های غیر آن، نظیر عایدات معادن و گنج‌ها. در شیعه، غنیمت عموماً متعلق خمس است.