فاتحه خوانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فاتحه‌خوانی

(یا: مجلس فاتحه؛ مجلس ختم؛ مجلس سوگواری) مجلسی که صاحبان عزاداری برای شادی روان درگذشته‌شان برپا می‌کنند. کلمۀ فاتحه از اولین سورۀ قرآن، یعنی سورۀ حمد یا فاتحةالکتاب گرفته شده است. در این مجالس، کل قرآن، به‌ویژۀ سورۀ فاتحه خوانده می‌شود، از این‌رو آن را «مجلس فاتحه‌خوانی» یا «فاتحه‌خوانی» گفته‌اند. این مجالس در مسجد، تکیه، حسینیه یا منزل برپا می‌شود و قرآنِ ویژۀ آن، ۱۲۰ جزوۀ کتابچه‌مانند (هر جزوه یک حزب یا یک‌چهارم جزء از سی جزء قرآن) است. از آن‌جا که در این مجالس قرآن یک یا چند دور خوانده می‌شود، به آن مجلس ختم نیز گفته‌اند.