فرجامی، فریماه (تهران ۱۳۳۱ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۷ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

فریماه فرجامی (تهران ۱۳۳۱ش- )

فریماه فرجامی
زادروز تهران ۱۳۳۱ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل  فارغ‌التحصیل‌ رشتۀ‌ ادبیات‌ نمایشی‌ از دانشکدۀ‌ هنرهای‌ دراماتیک‌ تهران
شغل و تخصص اصلی بازیگر تئاتر و سینما
آثار  خط‌ قرمز (مسعود کیمیایی‌، 1361)؛ اجاره‌نشین‌ها (داریوش‌ مهرجویی‌، 1365)؛ مادر (علی‌ حاتمی‌، 1368)؛ پردۀ آخر (1369)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات دیپلم‌ افتخار بهترین‌ بازیگر نقش‌ اول‌ برای‌ بازی‌ در فیلم‌ سرب‌؛ سیمرغ‌ بلورین‌ بهترین‌ بازیگر نقش‌ اول‌ برای‌ بازی‌ در فیلم‌ پردۀ‌ آخر (واروژ کریم‌مسیحی)
فریماه فرجامی
فریماه فرجامی

بازیگر تئاتر و سینمای ایران. فارغ‌التحصیل‌ رشتۀ‌ ادبیات‌ نمایشی‌ از دانشکدۀ‌ هنرهای‌ دراماتیک‌ تهران‌ (۱۳۵۶) است. در نمایش‌های فیزیک‌دان‌ها، عنکبوت‌، شاهزاده‌ و گدا، آن‌ شب‌ که‌ تورو زندانی‌ بود، تراژدی‌ کسری'، پیروزی‌ در شیکاگو، و زندگی‌ دوگانه‌ و نیز فیلم‌‌های گفت‌ هر سه‌ نفرشان‌ (غلام‌علی‌ عرفان‌، ۱۳۵۹)، خط‌ قرمز (مسعود کیمیایی‌، ۱۳۶۱)، اجاره‌نشین‌ها (داریوش‌ مهرجویی‌، ۱۳۶۵)، مادر (علی‌ حاتمی‌، ۱۳۶۸)، نرگس‌ (رخشان‌ بنی‌اعتماد، ۱۳۷۰)، و ساغر (سیروس‌ الوند، ۱۳۷۶) ایفای نقش کرده است.

دیپلم‌ افتخار بهترین‌ بازیگر نقش‌ اول‌ برای‌ بازی‌ در فیلم‌ سرب‌ (مسعود کیمیایی) از هفتمین‌ جشنوارۀ‌ فیلم‌ فجر (۱۳۶۷) و سیمرغ‌ بلورین‌ بهترین‌ بازیگر نقش‌ اول‌ برای‌ بازی‌ در فیلم‌ پردۀ‌ آخر (واروژ کریم‌مسیحی) از نهمین‌ جشنوارۀ‌ فیلم‌ فجر (۱۳۶۹) به وی تعلق گرفته است.

فریماه فرجامی در مهم‌ترین نظرسنجی‌ها در کنار کسانی چون سوسن تسلیمی، فاطمه معتمدآریا و پروانه معصومی همیشه در صدر بهترین بازیگران زن تاریخ سینمای ایران معرفی شده است.


فهرست آثار سینمایی

  • لامينور (۱۳۹۸)
  • نيم (۱۳۹۴)
  • زهر عسل (۱۳۸۱)
  • آب و آتش (۱۳۷۹)
  • ساغر (۱۳۷۶)
  • جوانمرد (۱۳۷۵)
  • عشق گمشده (۱۳۷۵)
  • بانی‌چاو (۱۳۷۴)
  • تماس شيطانی (۱۳۷۱)
  • راز گل سرخ (۱۳۷۱)
  • نرگس (۱۳۷۰)
  • پردۀ آخر (۱۳۶۹)
  • مادر (۱۳۶۸)
  • سرب (۱۳۶۷)
  • اجاره‌نشين‌ها (۱۳۶۵)
  • بی‌پناه (۱۳۶۵)
  • تيغ و ابريشم (۱۳۶۴)
  • خط قرمز (۱۳۶۰)
  • گفت هرسه نفرشان (۱۳۵۹)