فردریش یودل: تفاوت میان نسخه‌ها
Smnaghib1343 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''فردریش یودل'''<ref>Friedrich, Jodl</ref>'''(1849-1914)''' فیلسوف آلمانی. متولد مونیخ که در این...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فردریش یودل (1849-1914) Friedrich, Jodl | |||
فیلسوف آلمانی. متولد مونیخ که در این شهر تحصیل کرد و در پراگ و وین به‌تدریس پرداخت. او دیدگاهی ضد مابعدالطبیعی داشت و وظیفه فلسفه را فراهم آوردن نگاهی اجمالی از عالم می دانست که مبتنی بر اطلاعات علمی باشد. او با مذهب اصالت پدیدار ثانوی<ref>Phenomenalism</ref> و اصالت واقع انتقادی<ref>Critical Realism</ref> مخالف بود؛ چراکه به عقیده‌ی وی باید واقعیتی با عنوان متعلق علم وجود داشته باشد. او مدافع وحدت‌انگاری<ref>Monism</ref> بود و دین را مظهر فرهنگ ملی می‌دانست، همچنین او خداوند را همان آرمان‌های بشری می‌دانست. | فیلسوف آلمانی. متولد مونیخ که در این شهر تحصیل کرد و در پراگ و وین به‌تدریس پرداخت. او دیدگاهی ضد مابعدالطبیعی داشت و وظیفه فلسفه را فراهم آوردن نگاهی اجمالی از عالم می دانست که مبتنی بر اطلاعات علمی باشد. او با مذهب اصالت پدیدار ثانوی<ref>Phenomenalism</ref> و اصالت واقع انتقادی<ref>Critical Realism</ref> مخالف بود؛ چراکه به عقیده‌ی وی باید واقعیتی با عنوان متعلق علم وجود داشته باشد. او مدافع وحدت‌انگاری<ref>Monism</ref> بود و دین را مظهر فرهنگ ملی می‌دانست، همچنین او خداوند را همان آرمان‌های بشری می‌دانست. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۱
فردریش یودل (1849-1914) Friedrich, Jodl
فیلسوف آلمانی. متولد مونیخ که در این شهر تحصیل کرد و در پراگ و وین به‌تدریس پرداخت. او دیدگاهی ضد مابعدالطبیعی داشت و وظیفه فلسفه را فراهم آوردن نگاهی اجمالی از عالم می دانست که مبتنی بر اطلاعات علمی باشد. او با مذهب اصالت پدیدار ثانوی[۱] و اصالت واقع انتقادی[۲] مخالف بود؛ چراکه به عقیده‌ی وی باید واقعیتی با عنوان متعلق علم وجود داشته باشد. او مدافع وحدت‌انگاری[۳] بود و دین را مظهر فرهنگ ملی می‌دانست، همچنین او خداوند را همان آرمان‌های بشری می‌دانست.
گزیده آثار وی، وحدت‌انگاری و مسئله فرهنگ معاصر[۴] (1911)، در باره‌ی ایده‌آلیسم صادق و کاذب[۵](1914) و نقد ایده آلیسم[۶](1920) است.
منابع:
1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه و دین،1399 ، غلامرضا اعوانی و دیگران، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه‌ی پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.