فوگ
فوگ (fugue)
در موسیقی، یک فرم کنترپوآنی دارای دو یا چند سوژه (ملودی اصلی) برای دو یا چند بخش آوایی، که به‌صورت متوالی و با تقلید مستقیم از یکدیگر (ایمیتاسیون) یا تغییرمکان‌یافته به گامی زیرتر یا بم‌تر وارد می‌شوند، و ممکن است به‌شکلی افزایش‌یافته (با افزایش مقدار کشش نت‌ها) ترکیب شوند. این فرم در آثاری همچون هدیۀ موسیقایی[۱] (۱۷۴۷) اثر یوهان سباستیان باخ[۲] برمبنای تِمی از فردریک دوم پادشاه پروس[۳]، هنر فوگ[۴] که در ۱۷۵۱ منتشر شد، و فوگ بزرگ[۵] اثر بتهوون برای کوآرتت‌زهی (۱۸۲۵ـ۱۸۲۶)، برترین شکل نبوغ در زمینۀ کنترپوآن را نشان می‌دهد.