قرافی، شهاب الدین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قرافی، شهاب‌الدین (  ـ مصر 1285ق)

فقیه و اصولی مالکی. در نزد بزرگان عصر خویش مانند عز بن عبدالسلام و شمس‌الدین ادریسی، علوم مختلف را فراگرفت و در فقه، اصول، تفسیر، حدیث، علوم عقلی، کلام و نحو از سرآمدان عصر خویش شد. ریاست پیروان مذهب مالکی به او واگذار شد. سبب نام‌گذاری او به قرافی آن است که وی در زمان طلبگی مدتی در مقبره‌ای سکونت داشته و از سمت مقبره به‌سوی کلاس درس می‌رفته است. تألیفات مهم فراوانی از او برجای مانده است که از آن جمله است: نفائس‌الاصول در شرح المحصول فخررازی، الذخیرة در فقه، الخصائص در قواعد زبان عرب و الاجویة‌الفاخرة در پاسخ به اهل کتاب.