قیامت، سوره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

قیامت، سوره

سورۀ شمارۀ ۷۵ به‌ترتیب مصحف و ۳۱ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۴۰ آیه و ۱۶۴ کلمه. در آغاز این سوره خداوند به روز قیامت سوگند خورده است. نام دیگر آن «لااُقسِمُ» است؛ زیرا با این عبارت آغاز می‌شود. یازدهمین سوره از سوره‌های اقسام است و با دو قسم آغاز می‌شود (قسم به روز قیامت در آیۀ ۱، قسم به نفس ملامتگر در آیۀ ۲). ازنظر حجم، از سوره‌های «مفصّلات» است. مضمون اصلی آن تأکید بر وقوع قیامت و معاد است و انسان‌ها را در آخرت در دو گروه توصیف می‌کند؛ گروهی شاد که به سوی پروردگار خویش می‌نگرند و گروهی ترش‌رو که دوزخی‌اند و عذابی کمرشکن درپیش دارند.