لاتین ها
لاتین‌ها (Latins)
اهالی لاتیوم (لاتسیو)، به‌ویژه دشت پهناور آن، در دوران باستان. ابتدا در سکونتگاه‌های متعدد و کوچکی مستقر بودند. به‌تدریج ازدیاد و وسعت یافتند و این سکونتگاه‌ها طی پیمان‌های دینی به یکدیگر پیوستند و متعاقباً قدرت سیاسی درخور توجهی یافتند. ابتدا رم بود که در بین شهرهای لاتیوم به موقعیتی غالب رسید و در ۳۳۸پ‌م تفوقی قطعی یافت. پس از آن ممالک کوچک‌تر در رم جذب و ممالک بزرگ‌تر با آن هم‌پیمان شدند. لاتین‌ها که به لحاظ اجتماعی و سیاسی ظاهراً با سایرین برابر تلقی می‌شدند پایگاه خاصی برای خود در رم فراهم آوردند و با وجود سرکشی‌هایی که در اواخر قرن ۲پ‌م از ایشان سر زد عموماً به رم وفادار ماندند. در ۹۰پ‌م در دوران جنگ اجتماعی در شمار شهروندان رومی درآمدند. زبان آن‌ها را لاتینی یا لاتین می‌گویند.