نمایش مبدأ برای لاربن، قاسم (بابل ۱۲۹۳ش)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =قاسم لاربُن 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی= قاسم رحيميان مازندرانی
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=بابل ۱۲۹۳ش 
|تاریخ مرگ=تهران 1391ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار
|شغل و تخصص های دیگر=شاعر 
|سبک =
|مکتب =
|سمت =مترجم در ادارۀ دخانیات
|جوایز و افتخارات =
|آثار =لات (1326)، من و تو (1322)، عشق و سياست با سقوط يک استاد (1338)، پرندگان بی‌لانه (1378)، نان تلخ (1382)، جرقه‌ای در تاريکی (1387) و شکوفه‌های رنج (1387)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:37010200.jpg|جایگزین=قاسم لاربن|بندانگشتی|قاسم لاربن]]
قاسم لاربُن (بابل ۱۲۹۳ش- تهران 1391ش)   Ghasem Larbon<br>
<p>(قاسم رحيميان مازندرانی معروف به قاسم لاربن) نویسنده رمان سیاسی، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی. در [[فرانسه]] درس خواند و سپس به‌عنوان مترجم در ادارۀ دخانیات، به‌کار مشغول شد. مدتی دبیر دبیرستان‌ها بود و چندی روزنامۀ ''جهان فردا'' را منتشر می‌کرد. داستان‌هایش از نظر هنری جایگاه خاصی ندارند، اما از مضمونی انتقادی در افشای رجل سیاسی وقت برخوردارند.  چندی هفته‌نامه‌ای با نام ''انتقاد روز'' را در بابل منتشر کرد، اما این نشریه به دلیل انتقادهای تند لاربن از نمایندۀ بابل در مجلس شورای ملی پس از هفت شماره توقیف شد. در 1332ش شهردار بابل شد و در همان سال از ریاست شهرداری برکنار و در تهران زندانی شد. </p>
<p>بيش‌تر شهرت لاربن به علت انتشار رمان دوجلدی ''لات'' در سال 1326 است. اين رمان در زمان خود مورد توجه و تحسين [[مصدق، محمد (۱۲۶۱ـ۱۳۴۵ش)|دکتر مصدق]] قرار گرفت. در این رمان نقش اوباش در ماجراهای سیاسی دهۀ 1320ش نشان داده شده است. ''من و تو'' (1322)، ''عشق و سياست با سقوط يک استاد'' (1338)، ''پرندگان بی‌لانه'' (1378)، ''نان تلخ'' (1382)، ''جرقه‌ای در تاريکی'' (1387) و ''شکوفه‌های رنج'' (1387) از ديگر آثار اوست. </p>
<p>لاربن در ۱۳۶۲ش منظومه‌ای در حماسه و عشق به نام ''ایرج و هوبره'' سرود. همچنین نمایش‌نامه‌های ''زهره و منوچهر''، ''عشاق جانی'' و ''مرگ آزادی'' را نوشت که در بابل به نمایش گذاشته شد. در 1388 فیلم مستندی از زندگی او به کارگردانی و تهیه‏‌کنندگی حسن سعدی و حسین ‏‌علی‏‌شریفی تهیه گردید و در 1390 از سوی مطبوعات ادبی ایران، با لوح زرین [[سیمین دانشور]] از لاربن تقدیر شد.</p>
----

<!--37010200-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:تئاتر]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]