لطایف الطوایف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لَطایِفُ‌الطَّوایِف

کتابی به فارسی، در قصص و حکایات و ظرایف دربارۀ طبقات گوناگون مردم، آمیخته به امثال و حکم فارسی و تازی از صفی سبزواری. کتاب با نثری ساده و روان و دور از هرگونه تکلف نوشته شده است. صفی این کتاب را در ۹۳۹ق به‌نام سیف‌الملوک شاه محمدسلطان، فرمانروای غرچستان، در چهار باب و هر باب را در چندین فصل تدوین کرده است. لطایف الطوایف دارای آگاهی‌های سودمند و دست اول دربارۀ بزرگان، شاعران و نویسندگان روزگار مؤلف و محاضرات و مناظرت دربارهای کوچک شاهزادگان تیموری است و اطلاعات آن در جای دیگر به‌دست نمی‌آید؛ از این‌رو بسیار ارزشمند است. از فصول مهم کتاب فصل «لطایف عارف جام» در نزدیک به سی حکایت از عبدالرحمان جامی است. لطایف‌الطوایف به‌کوشش احمد گلچین معانی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۳۶ش).