نمایش مبدأ برای لژاندر، آدریان ـ ماری (۱۷۵۲ـ۱۸۳۳)


لُژانْدْر، آدْریان ـ ماری (۱۷۵۲ـ۱۸۳۳)(Legendre, Adrien-Marie)<br/> [[File:37061400.jpg|thumb|لُژانْدْر، آدْريان ـ ماري]]ریاضی‌دان فرانسوی. تحقیقات او به‌ویژه معطوف به نظریۀ اعداد<ref>number theory</ref>، مکانیک سماوی<ref>celestial mechanics</ref>، و توابع بیضوی<ref>elliptic functions</ref> بود. در پاریس زاده شد و در کولژ مازارَن<ref>Collège Mazarin</ref> درس خواند. طی انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref>، علاوه‌بر استادی در انستیتو مارا<ref> Institut de Marat </ref>، سرپرستی اداره‌ای دولتی را برعهده گرفت که برای استانداردسازی اوزان و مقادیر در ۱۷۴۹ تشکیل شده بود. از ۱۸۱۳، رئیس ادارۀ طول جغرافیایی<ref>Bureau de Longitudes </ref> شد. از ۱۷۸۳ تا ۱۷۸۴، آنچه را که امروز به چندجمله‌ای‌های لژاندر<ref>Legendre polynomials </ref> معروف است، واردِ مبحث مکانیک سماوی کرد. این چندجمله‌ای‌ها جواب‌های یک معادلۀ دیفرانسیل مرتبۀ دوم<ref>second-order differential equation</ref>اند. مهم‌ترین دستاورد او در نظریۀ اعداد قانون تقابل<ref> law of reciprocity </ref> مانده‌های درجۀ دوم<ref>quadratic residues</ref> است که بعداً کارل فریدریش گاوس<ref> Karl Friedrich Gauss </ref>، ریاضی‌دان آلمانی، آن را دقیق‌تر اثبات کرد. دیگر دستاورد او قانون توزیع اعداد اول<ref>law of the distribution of prime numbers </ref> است که در ۱۷۹۸ آن را عرضه کرد. لژاندر در کتاب درسی خود، ''مبانی هندسه''<ref>''Éléments de géométrie''</ref> (۱۷۹۴)، یگانه اثبات موجود از گنگ‌بودن<ref> irrationality</ref> عدد π را آورد. کتابی درسی نیز دربارۀ توابع بیضوی و جداولی از آن‌ها منتشر کرد (۱۸۲۵ـ۱۸۲۶).

&nbsp;

----

[[Category:ریاضیات]] [[Category:(ریاضیات)اشخاص و آثار]]