لیلی و مجنون
لیلی و مجنون
سرودۀ نظامی گنجوی، منظومه‌ای عاشقانه به فارسی. این منظومه، که در رجب ۵۸۴ق به‌پایان رسیده، سومین مثنوی از خمسۀ نظامی است. نظامی این مثنوی را بر وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل در کمتر از چهار ماه و در بیش از ۴هزار بیت، سروده و آن را به اخستان اول شروانشاه تقدیم کرده است. نظامی داستان عشق و دلدادگی لیلی و مجنون را به سفارش اخستان به نظم درآورد. وی که مایل به سرودنِ داستانی همراه با ناکامی و پایانی تلخ نبود، خواهش شاه را پذیرفت و با گردآوردن روایت‌های گوناگون این داستان، از مکتوب و شفاهی، آن را شاخ و برگ داد و اثری بدیع و دل‌انگیز آفرید که از آثار پیشینیان و مقلدانش ممتازتر است. نخستین تصحیح انتقادی لیلی و مجنون به‌کوشش وحید دستگردی منتشر شده است (تهران، ۱۳۱۳ش).