مارسی
| مارسی | |
|---|---|
| کشور | فرانسه |
| نام فارسی | مارْسِی |
| نام لاتین | Marseille |
| جمعیت | 820,700 نفر |
| موقعیت | ساحل خلیج لیون |
| تولیدات و صنایع مهم | مواد شیمیایی، متالورژی، کشتی‌سازی و فرآوری مواد غذایی |
| برخی بناهای مهم | دژی از قرن 17 |
مارْسِی (Marseille)
(نام سابق: ماسیلیا[۱]) دریابندر[۲] و دومین شهر بزرگ فرانسه، مرکز اداریِ دپارتمان بوش ـ دو ـ رون[۳] و ناحیۀ پرووانس ـ آلپ ـ کوت دازور[۴]، در ساحل خلیج لیون[۵] در دریای مدیترانه. ۸۲۰,۷۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). صنایع آن عبارت‌اند از تولید مواد شیمیایی، متالورژی، کشتی‌سازی، و فرآوری مواد غذایی. پالایشگاه نفت آن در مجتمع عظیم صنعتی فو ـ سور ـ مر[۶] در غرب قرار دارد. مارسی با تپه‌ها محصور شده و با آبراه[۷] به رود رون[۸] متصل است. در نزدیکی آن، چندین جزیره، ازجمله جزیرۀ ایف[۹]، قرار دارد. در ۱۹۹۱ غاری در نزدیکی مارسی کشف شد، که تنها ورودی آن گذرگاهی زیرآبی است. نقاشی‌های روی دیوار آن از پیش از تاریخ برجا مانده‌اند، که انسان‌ها و حیوانات را نشان می‌دهند، و احتمالاً قدمت آن‌ها به ۲۰,۰۰۰ تا ۱۲,۰۰۰پ‌م بازمی‌گردد؛ در آن زمان از راه خشکی به غار می‌رفتند و سطح آب بسیار پایین‌تر بود. دریانوردان فوکایاییِ[۱۰] ساکن آسیای صغیر در حدود ۶۰۰پ‌م، مارسی را بنا کردند. در زمان رومی‌ها، شهری آزاد بود؛ پس از تحمل حملات پی‌درپی، در قرن ۱۳م به جمهوری مستقلی تبدیل و سرانجام در ۱۴۸۱م بخشی از فرانسه شد. این شهر به‌‌رغم قدمتش، بناهای تاریخی چندانی ندارد. دژی از قرن ۱۷، که پس از شورش علیه سلطنت ساخته شد، و کلیسایی به سبک رومانسک در آن برجا مانده است. شهروندان مارسی از هواداران مشتاق انقلاب فرانسه بودند؛ با ورود داوطلبان مارسی به پاریس (۱۷۹۲)، سرود ملی را به افتخار آنان مارسیز[۱۱] نامیدند. مارسی پس از اشغال الجزایر (۱۸۳۰) و گشایش کانال سوئز[۱۲] (۱۸۶۹)، توسعه یافت و پیشرفت کرد. آلمانی‌ها بیشتر محلۀ قدیمی و ساحلی مارسی را در ۱۹۴۳ و همۀ تأسیسات بندری آن را در اوت ۱۹۴۴ ویران کردند. پس از جنگ جهانی دوم، تأسیسات بندری بزرگ‌تر و پیشرفته‌تری ساخته شد، که در جهت شمال غربی، ۸ کیلومتر امتداد دارد.