متواتر
مُتواتِر
(در لغت به‌معنی پیاپی) اصطلاحی در قافیه. قافیه‌ای که در آن پیش از حرف رَویِ ساکن یک حرف متحرک باشد، مانند حرف متحرک «ل» و «ن» که در دو قافیۀ این بیت (مجلس و مونس) پیش از حرف روی ساکن (س) قرار گرفته‌اند: ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد /دل رمیدۀ ما را انیس و مونس شد (حافظ).