مدرس رضوی، محمدتقی (مشهد ۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۶۵ش)
مُدَرّس رضوی، محمدتقی (مشهد ۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۶۵ش)
کتاب‌شناس، مصحح و پژوهشگر ایرانی، استاد ممتاز دانشگاه تهران. نخست، در آستانۀ قدس رضوی به تدریس پرداخت. سپس در ۱۳۱۰ش در تهران، عهده‌دار امور آموزشی مدرسۀ عالی سپهسالار (شهید مطهری کنونی) شد و در ضمن به تدریس در مدارس متوسطه نیز می‌پرداخت. سپس مدیر داخلی و معلم دانشکدۀ معقول و منقول شد. چندی نیز با سازمان لغت‌نامۀ دهخدا همکاری کرد و پس از آن به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت تا آن‌که به استادی دانشگاه تهران رسید. با زبان فرانسه هم آشنا بود. در ۱۳۴۴ش بازنشسته شد. از تألیفات اوست: احوال و آثار خواجه نصیرالدین طوسی؛ از تصحیحات اوست: سیرالعباد سنایی؛ دیوان سنایی؛ دیوان انوری، کارنامۀ بلخ؛ دیوان سیدحسن غزنوی؛ اساس‌الاقتباس؛ تنسوخ‌نامۀ ایلخانی؛ حدیقةالحقیقه؛ المعجم فی معاییر اشعار عجم.