مستعلی فاطمی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُسْتَعلی‌ فاطمی ‌ (۴۶۷ـ۴۹۵ق)

(ابوالقاسم‌ احمد ملقب به المستعلی بالله) نهمین خلیفۀ‌ فاطمی‌ مصر (حک: ۴۸۷ـ۴۹۵)، فرزند کوچک‌تر مستنصر، که پس‌ از مرگ پدر، با حمایت‌های ابوالقاسم‌ افضل‌ شاهنشاه‌، وزیر مستنصر به‌خلافت‌ رسید. گروه عظیمی از اسماعیلیان فاطمی این انتخاب را نپذیرفتند و پسر بزرگ مستنصر، ابومنصور نزار، را امام بحق دانستند. بدین‌ترتیب اسماعیلیان فاطمی به دو شاخۀ مستعلویه و نزاریه تقسیم شدند. در اواخر ۴۸۸ق نزار همراه یکی از پسرانش به دستور مستعلی در زندان به‌قتل رسید. افتراق در جماعت‌ اسماعیلیه‌ به‌ تضعیف‌ کلی‌ دعوت‌ اسماعیلیه‌ انجامید. اکثر اسماعیلیان‌ مصر و تمامی‌ جماعت‌ اسماعیلی‌ یمن‌ و گجرات‌ و بسیاری‌ از اسماعیلیان‌ شام‌ امامت‌ مستعلی‌ را پذیرفتند. از وقایع مهم دورۀ خلافت مستعلی، جنگ صلیبی بود.