مستنجد عباسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُسْتَنْجِد عباسی (۵۱۰ـ۵۶۶ق)

(ابوالمظفر یوسف بن مقتفی، ملقب به المستنجدبالله) سی‌و‌دومین خلیفۀ عباسی (۵۵۵ـ۵۶۶ق). درپی‌ مرگ‌ پدر به‌ خلافت‌ رسید. در دورۀ‌ خلافت‌ او غزنویان‌ رو‌به‌ ضعف‌ نهادند و سرانجام‌ منقرض‌ شدند و صلاح‌الدین‌ ایوبی‌ در مصر به قدرت رسید. مستنجد به‌ عدل‌ و مدارا شهرت داشت و عوارض‌ و مالیات‌ اضافی‌ را لغو کرد. تنها خطایی‌ که‌ بر او گرفته‌اند به‌زندان‌افکندن‌ ابن‌ مُرخّم‌ قاضی‌ به‌اتهام‌ رشوه‌خواری‌ و مصادرۀ‌ اموال‌ و سوزاندن‌ کتابخانه اوست‌. مستنجد با توطئۀ دو تن از نزدیکان خود، هنگامی که در حمام بود، خفه شد.