مسلم بهادری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «مسلم بهادری (تنکابن 1 بهمن 130۵ش- تهران 1 اردیبهشت 1401ش) پزشک. دوره‏‌های دبستان و دبیرستان را در زادگاهش پیمود. طی سال‌های 1327 تا 1333ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران تحصیل کرد و در رشتۀ پزشکی عمومی دانشنامۀ دکتری گرفت. در 1337ش به انگلستان رفت و در 1339...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
مسلم بهادری (تنکابن 1 بهمن 130۵ش- تهران 1 اردیبهشت 1401ش)
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = مسلم بهادری
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= تنکابن 1 بهمن 130۵ش
|تاریخ مرگ=تهران 1 اردیبهشت 1401ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=پزشکی عمومی- دانشگاه تهران/ فوق تخصص آسیب‏‌شناسی بیماری‏‌های قلب و ریه- دانشگاه کاردیفِ ویلز
| شغل و تخصص اصلی =پزشک
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =آسیب‏‌شناسی عملی (تهران، 138۵ش)؛ پاتولوژی، بافت‏‌شناسی، فیزیک پزشکی (تهران، 1379ش)؛ رویان‏‌شناسی اندام (تهران، 1392ش)؛ مروری بر جنین‏‌شناسی (تهران، 1371ش)؛ واژه‏‌های زبانزد پزشکی (تهران، 137۵ش)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =پزشکی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:2042167172.jpg|جایگزین=مسلم بهادری|بندانگشتی|360x360پیکسل|مسلم بهادری]]
مسلم بهادری (تنکابن 1 بهمن 130۵ش- تهران 1 اردیبهشت 1401ش)  Moslem Bahadori
 
پزشک ایرانی. دوره‏‌های دبستان و دبیرستان را در زادگاهش گذراند. طی سال‌های 1327 تا 1333ش در دانشکدۀ پزشکی [[دانشگاه تهران]] تحصیل کرد و در رشتۀ پزشکی عمومی دانشنامۀ دکتری گرفت. در 1337ش به انگلستان رفت و در 1339ش از دانشگاه کاردیفِ<ref>Cardiff University</ref> [[ویلز]] در رشتۀ آسیب‏‌شناسی بیماری‏‌های قلب و ریه فوق تخصص گرفت. از 13۴2 تا 13۴7ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران به عنوان دانشیار رشتۀ آسیب‏‌شناسی تدریس کرد و در 13۴8 در همان دانشگاه به رتبۀ استادی این رشته رسید. او همچنین از 13۵9 تا 13۶۴ش در دانشگاه پزشکی سن دیگو در کالیفرنیا<ref>University of California, San Diego</ref> تدریس کرده است. از وی مقالاتی در مجلات آینۀ پژوهش، پژوهش‏‌های علم و دین و کتاب ماه علوم و فنون به چاپ رسیده است.
 
بهادری در 1371ش مرکز پاتولوژی را در تهران بنیاد نهاد. در 1378ش به سمت مدیر گروه علوم پایۀ پزشکی فرهنگستان علوم پزشکی برگزیده شد. کتابخانۀ دانشکدۀ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران به افتخار او کتابخانۀ بهادری نام‌گذاری شده است. وی طی سال‌های بلند فعالیتش به عنوان استاد دانشگاه، پزشک و پژوهشگر پزشکی از طرف مقامات سیاسی و مراکز علمی به کرات مورد تقدیر قرار گرفته بود.
 
از دیگر فعالیت‌های اجرایی اوست: مدیر آموزش آسیب‌شناسی دانشگاه تهران؛ معاون دانشکده پزشکی دانشگاه تهران؛ مؤسس آزمایشگاه‌های آسیب‌شناسی بیمارستان‌های دانشکده پزشکی؛ ریاست آزمایشگاه بیمارستان سینا؛ معاون وزیر علوم و آموزش عالی؛ رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ رئیس کمیته بازنگری برنامه‌های تخصصی آسیب‌شناسی 
 
 
 
'''گزیدۀ کتاب‌شناسی'''
 
* ''آسیب‏‌شناسی عملی'' (تهران، 138۵ش)
* ''پاتولوژی، بافت‏‌شناسی، فیزیک پزشک''ی (تهران، 1379ش)
* ''چکیدۀ رویان‏‌شناسی پزشکی'' لانگمن (تهران، 139۴ش)
* ''خلاصه‏‌ای از فن آسیب‏‌شناسی و سلول‏‌شناسی'' (تهران، 137۶ش)
* ''درسنامۀ آسیب‏‌شناسی'' (تهران، 1389ش)
* ''رویان‏‌شناسی اندام'' (تهران، 1392ش)
* ''مروری بر جنین‏‌شناسی'' (تهران، 1371ش)
* ''واژه‏‌های زبانزد پزشکی'' (تهران، 137۵ش)


پزشک. دوره‏‌های دبستان و دبیرستان را در زادگاهش پیمود. طی سال‌های 1327 تا 1333ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران تحصیل کرد و در رشتۀ پزشکی عمومی دانشنامۀ دکتری گرفت. در 1337ش به انگلستان رفت و در 1339ش از دانشگاه ویلز کاردیف در رشتۀ آسیب‏‌شناسی بیماری‏‌های قلب و ریه فوق تخصص گرفت. از 13۴2 تا 13۴7ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران به عنوان دانشیار رشتۀ آسیب‏‌شناسی تدریس کرد و در 13۴8 در همان دانشگاه به رتبۀ استادی این رشته رسید. او همچنین از 13۵9 تا 13۶۴ش در دانشگاه پزشکی سن دیگو در کالیفرنیا تدریس کرده است. از وی مقالاتی در مجلات آینۀ پژوهش، پژوهش‏‌های علم و دین و کتاب ماه علوم و فنون به چاپ رسیده است.
----
----
[[رده:پزشکی]]
[[رده:قلب و عروق و خون]]
[[رده:تنفسی و ریه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۰

مسلم بهادری
زادروز تنکابن 1 بهمن 130۵ش
درگذشت تهران 1 اردیبهشت 1401ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل پزشکی عمومی- دانشگاه تهران/ فوق تخصص آسیب‏‌شناسی بیماری‏‌های قلب و ریه- دانشگاه کاردیفِ ویلز
شغل و تخصص اصلی پزشک
آثار آسیب‏‌شناسی عملی (تهران، 138۵ش)؛ پاتولوژی، بافت‏‌شناسی، فیزیک پزشکی (تهران، 1379ش)؛ رویان‏‌شناسی اندام (تهران، 1392ش)؛ مروری بر جنین‏‌شناسی (تهران، 1371ش)؛ واژه‏‌های زبانزد پزشکی (تهران، 137۵ش)
گروه مقاله پزشکی
مسلم بهادری
مسلم بهادری

مسلم بهادری (تنکابن 1 بهمن 130۵ش- تهران 1 اردیبهشت 1401ش) Moslem Bahadori

پزشک ایرانی. دوره‏‌های دبستان و دبیرستان را در زادگاهش گذراند. طی سال‌های 1327 تا 1333ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران تحصیل کرد و در رشتۀ پزشکی عمومی دانشنامۀ دکتری گرفت. در 1337ش به انگلستان رفت و در 1339ش از دانشگاه کاردیفِ[۱] ویلز در رشتۀ آسیب‏‌شناسی بیماری‏‌های قلب و ریه فوق تخصص گرفت. از 13۴2 تا 13۴7ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران به عنوان دانشیار رشتۀ آسیب‏‌شناسی تدریس کرد و در 13۴8 در همان دانشگاه به رتبۀ استادی این رشته رسید. او همچنین از 13۵9 تا 13۶۴ش در دانشگاه پزشکی سن دیگو در کالیفرنیا[۲] تدریس کرده است. از وی مقالاتی در مجلات آینۀ پژوهش، پژوهش‏‌های علم و دین و کتاب ماه علوم و فنون به چاپ رسیده است.

بهادری در 1371ش مرکز پاتولوژی را در تهران بنیاد نهاد. در 1378ش به سمت مدیر گروه علوم پایۀ پزشکی فرهنگستان علوم پزشکی برگزیده شد. کتابخانۀ دانشکدۀ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران به افتخار او کتابخانۀ بهادری نام‌گذاری شده است. وی طی سال‌های بلند فعالیتش به عنوان استاد دانشگاه، پزشک و پژوهشگر پزشکی از طرف مقامات سیاسی و مراکز علمی به کرات مورد تقدیر قرار گرفته بود.

از دیگر فعالیت‌های اجرایی اوست: مدیر آموزش آسیب‌شناسی دانشگاه تهران؛ معاون دانشکده پزشکی دانشگاه تهران؛ مؤسس آزمایشگاه‌های آسیب‌شناسی بیمارستان‌های دانشکده پزشکی؛ ریاست آزمایشگاه بیمارستان سینا؛ معاون وزیر علوم و آموزش عالی؛ رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ رئیس کمیته بازنگری برنامه‌های تخصصی آسیب‌شناسی


گزیدۀ کتاب‌شناسی

  • آسیب‏‌شناسی عملی (تهران، 138۵ش)
  • پاتولوژی، بافت‏‌شناسی، فیزیک پزشکی (تهران، 1379ش)
  • چکیدۀ رویان‏‌شناسی پزشکی لانگمن (تهران، 139۴ش)
  • خلاصه‏‌ای از فن آسیب‏‌شناسی و سلول‏‌شناسی (تهران، 137۶ش)
  • درسنامۀ آسیب‏‌شناسی (تهران، 1389ش)
  • رویان‏‌شناسی اندام (تهران، 1392ش)
  • مروری بر جنین‏‌شناسی (تهران، 1371ش)
  • واژه‏‌های زبانزد پزشکی (تهران، 137۵ش)

  1. Cardiff University
  2. University of California, San Diego