ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
رسول ملاقلی‌پور (تهران ۱۳۳۴ـ ۱۳۸۵ش)<br>
رسول ملاقلی‌پور (تهران 17 شهریور ۱۳۳۴ـ نوشهر 15 اسفند ۱۳۸۵ش)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = رسول ملاقلی پور
|عنوان = رسول ملاقلی پور
خط ۳۵: خط ۳۵:
'''برخی از جوایز'''
'''برخی از جوایز'''


* <p>لوح زرین بهترین فیلم از پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (پرواز در شب)</p>
*<p>لوح زرین بهترین فیلم از پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (پرواز در شب)</p>
* <p>سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (هیوا)</p>
*<p>سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (هیوا)</p>


----
----

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۱۳

رسول ملاقلی‌پور (تهران 17 شهریور ۱۳۳۴ـ نوشهر 15 اسفند ۱۳۸۵ش)

رسول ملاقلی پور
زادروز تهران ۱۳۳۴ش
درگذشت ۱۳۸۵ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
شغل و تخصص های دیگر فیلمنامه نویس
آثار  قارچ سمی (۱۳۸۰)؛ مزرعه پدری (۱۳۸۲)؛ میم مثل مادر (۱۳۸۵)
گروه مقاله سینما
رسول ملاقلی پور

فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم مرگ دیگری (۱۳۶۱، محمدرضا هنرمند) آغاز کرد. ازجمله فیلم‌سازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلم‌های مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند نینوا (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با بلمی به‌سوی ساحل (۱۳۶۴)، پرواز در شب (۱۳۶۵) و افق (۱۳۶۷)، یک‌سر به ساختن فیلم‌های جنگی پرداخت. ملاقلی‌پور در سفر به چزابه و تا آخرین نفس (هر دو ۱۳۷۴)، نسل سوخته (۱۳۷۸)، قارچ سمی (۱۳۸۰)، و مزرعۀ پدری (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغه‌ها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در مجنون (۱۳۶۹)، خسوف (۱۳۷۱)، و پناهنده (۱۳۷۲)، به طرح داستان‌های اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود.

وی که همراه با رسول احدی (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدی‌اش به شمال کشور رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.


برخی از جوایز

  • لوح زرین بهترین فیلم از پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (پرواز در شب)

  • سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (هیوا)