ملخطاوی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَلَخطاوی

طایفۀ لر ایرانی، از طوایف یکجانشین شهرستان مهران در استان ایلام. این طایفه در اصل از اعراب عراقی بوده و ظاهراً در نیمۀ دوم قرن ۱۳ق و در اوایل سلطنت ناصر‌الدین‌شاه به این ناحیه از پشتکوه لرستان مهاجرت کرده است. اینان از هنگام ورود به پشتکوه، در اراضی سمت چپ رودخانۀ گاوی، از شاخه‌های اصلی رودخانۀ کنجان چم، مستقر شدند. دولت عثمانی به انگیزۀ تصرف بعضی اراضی پشتکوه لرستان، سکونت این طایفه را بهانه قرار داده و نام آن اراضی را از ملخطاوی و صیفی به سید حسن و شیخ حسن تغییر داد و مدعی مالکیت آن نواحی شد و برای تصرف نواحی یاد شده، چند بار به خاک ایران حمله آورد و یا از هجوم طوایف عراقی به آن نواحی حمایت کرد. حسینقلی‌خان ابوقداره و غلامرضاخان والی امیر جنگ، حملات نظامیان و یا طوایف عثمانی را متوقف کردند. امیر جنگ پس از این حوادث، گرمسیر خود را به ناحیۀ صیفی و ملخطاوی انتقال داد و به این ترتیب از ادامۀ تعدیات نظامیان و اتباع عثمانی ممانعت به عمل آورد.