مهابهاشیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَهابهاشیه (Mahabhasya)

کتابی گفت‌وگوگونه در تفسیر سوتره‌های پانینی، از پتنجلی نویسندۀ هندی (قرن ۲پ‌م). زبان ساده، صریح و موجز این اثر کتیبه‌های آشوکا را به‌یاد می‌آورد. مؤلف در این اثر ابتدا به مشاهدۀ مستقیم زبان پرداخته و بر نظریه‌های کلی تکیه نکرده است. پتنجلی فقط به نقد آثار کاتیاینه اکتفا نکرده، بلکه بحث خود را با وارد‌کردن تناقض‌هایی پی گرفته است. مهابهاشیه منبعی ارزشمند دربارۀ شیوۀ زندگی در هند باستان است.