مهاجرت صغری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مهاجرت صُغری

عزیمت علما و روحانیون از تهران به شهر ری و تحصن آنان در حرم حضرت عبدالعظیم در دوران مشروطیت. به‌دنبال کتک‌خوردن گروهی از تجار تهران به‌دستور علاء‌الدوله، حاکم تهران، سید عبدالله بهبهانی و سید محمد طباطبایی که خواستار تشکیل عدالت‌خانه بودند، اجتماعاتی در مساجد برپا کردند و وعاظ در انتقاد از حکومت استبدادی سخن گفتند. نیروهای حکومتی در مسجد شاه تهران مردم متحصن را به زور سرنیزه پراکنده کردند. در این هنگام علما و روحانیون به حضرت عبدالعظیم (ع) رفتند و تحصن کردند و عزل عین‌الدوله، صدراعظم، و تشکیل عدالت‌خانه را خواستار شدند. شاه نیز با نظر آنان موافقت کرد و دستور داد تا آنان را به تهران باز گردانند. مهاجران در میان استقبال پرشکوه مردم به تهران وارد شدند، اما هیچ یک از درخواست‌های آنان عملی نشد. این مرحله از مبارزۀ علما و مردم در تاریخ جنبش مشروطیت به «مهاجرت صغری» مشهور است.