نمایش مبدأ برای میرشکر، سعید (بدخشان ۱۹۱۲ـ دوشنبه ۱۹۹۳)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =سعید میرشکر
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=بدخشان ۱۹۱۲م
|تاریخ مرگ=دوشنبه ۱۹۹۳م
|دوره زندگی=
|ملیت=تاجیکستانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نمایش‌نامه‌نویس
|شغل و تخصص های دیگر=شاعر
|سبک =
|مکتب =
|سمت =از ۱۹۴۰‌تا‌۱۹۶۰ منشی و معاون رئیس کانون نویسندگان
|جوایز و افتخارات =برندۀ جایزۀ دولتی شوروی (۱۹۵۰) و جایزۀ رودکی (۱۹۶۴)
|آثار =بهار جاوید (۱۹۴۰)؛ نمایش‌نامۀ شهر من (۱۹۵۱)؛ دعوت وطن (۱۹۵۴)؛ بهار تاجیکستان (۱۹۵۸)؛ لنین زنده است (۱۹۴۷)؛ گل‌های کوهی (۱۹۷۹)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:38588500.jpg|بندانگشتی|سعید میرشکر]]
میرشکر، سعید (بدخشان ۱۹۱۲ـ دوشنبه ۱۹۹۳)<br>
<p>شاعر و نمایش‌نامه‌نویس تاجیکستانی. از ۱۹۴۰‌تا‌۱۹۶۰ منشی و معاون رئیس کانون نویسندگان بود. در ۱۹۳۴ به عضویت کانون نویسندگان شوروی درآمد. برندۀ جایزۀ دولتی شوروی (۱۹۵۰) و جایزۀ رودکی (۱۹۶۴) شد. میرشکر نخستین کسی بود که آثار [[اقبال لاهوری، محمد (سیالکوت ۱۸۷۳ـ لاهور ۱۹۳۸)|محمد اقبال لاهوری]] و [[سامانی، خلیل (اصفهان ۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۶۰)|خلیل سامانی]] را در [[تاجیکستان]] به‌چاپ رساند. از آثارش: ''بهار جاوید'' (۱۹۴۰)؛'' نمایش‌نامۀ شهر من'' (۱۹۵۱)؛ ''دعوت وطن'' (۱۹۵۴)؛ ''بهار تاجیکستان'' (۱۹۵۸)؛ ''لنین زنده است'' (۱۹۴۷)؛ ''گل‌های کوهی'' (۱۹۷۹).</p>
<br><!--38588500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:تئاتر]]
[[رده:جهان - اشخاص و گروه ها]]