نجات اصفهانی، عبدالعادل (قرن ۱۲ق)

متخلص به نجات، شاعر ایرانی. در روزگار شاه سلیمان صفوی از منشیان دربار بود و در دورۀ شاه سلطان‌حسین صفوی در کتابخانۀ شاهی خدمت می‌کرد. شاگرد صائب‌ تبریزی و دوست میرزا طاهر وحید قزوینی و میرزا طاهر نصرآبادی بود. در سرودن غزل و مثنوی مهارت داشت. از آثارش: مثنوی مسیرالسالکین؛ مثنوی گل کشتی در اصطلاحات و فنون کشتی؛ دیوان شعر در ح ۵۰۰۰ بیت.