نمایش مبدأ برای نصر، سید حسین (تهران ۱۳۱۲ش)


نصر، سید حسین (تهران ۱۳۱۲ش)<br>
[[پرونده: 39110900.jpg | بندانگشتی|نصر، سيد حسين]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =سید حسین نصر
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۳۱۲ش
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=فوق لیسانس ژیوفیزیک و زمین شناسی از M.I.T و دکتری در رشته تاریخ علم از دانشگاه هاروارد
| شغل و تخصص اصلی =فیلسوف و متفکر
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، رییس کتابخانه (۱۳۳۷ ـ۱۳۴۷) و سپس رییس دانشکده ادبیات، رییس دانشگاه شریف
|جوایز و افتخارات =
|آثار =جوان مسلمان و دنیای متجدد؛ نیاز به علم مقدس
|خویشاوندان سرشناس =سید ولی الله نصر (پدر)
|گروه مقاله =آموزش و پرورش و اخلاق، دین اسلام، فلسفه ، منطق و کلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}فیلسوف و متفکر ایرانی. پس از تحصیل علوم ابتدایی و آشنایی با مبانی اسلامی زیر نظر پدرش سید ولی الله، در ۱۲سالگی به امریکا رفت و در ۱۹۵۰ از مدرسۀ پِدی در نیوجرسی فارغ‌التحصیل شد. سپس در مؤسسۀ فنّاوری ماساچوست (M.I.T.) در رشتۀ فیزیک مشغول تحصیل شد. آشنایی‌ با پروفسور سانتیانا وی را به سمت مباحث فلسفی و معنوی سوق داد، و در مسیر مطالعاتی خویش با مکتب سنت‌گرایان و حکمت خالده و پیشتازانش، رنه گنون، آناندا کوماراسوامی و فریتیوف شوان، آشنا شد و از افکار هانری کُربَن متأثر شد و این همه، هستۀ مرکزی فکر او را علیه تجدد غربی شکل داد. نصر در ۱۹۵۶ فوق‌لیسانس ژئوفیزیک و زمین‌شناسی را از M.I.T و در ۱۹۶۴ دکتری خویش را در رشته تاریخ علم از دانشگاه هاروارد گرفت و پایان‌نامۀ خود را با عنوان ''مقدمه‌ای بر آموزه‌های کیهان‌شناسی در اسلام'' ارائه کرد. پس از چندی به ایران بازگشت (۱۳۳۷‌ش) و به تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران پرداخت و در سن ۳۰‌سالگی به مقام استادی رسید. مدت ۱۰ سال رئیس کتابخانه (۱۳۳۷‌ـ۱۳۴۷) و سپس رئیس دانشکدۀ ادبیات شد (۱۳۴۷) و در ۱۳۵۰ش به ریاست دانشگاه شریف برگزیده شد. در ایران نزد علامه سید محمدحسین طباطبایی، آقا سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و سید محمدکاظم عصار به فراگیری فلسفه، به‌ویژه فلسفۀ اشراق و حکمت متعالیه، پرداخت. در ۱۹۷۹ به امریکا رفت و تاکنون در دانشگاه‌های مختلف به تدریس و تحقیق اشتغال داشته است. وی از سوی مجامع علمی و بین‌المللی جزو معدود فلاسفۀ برگزیده معرفی شده است. از آثارش: ''سه حکیم مسلمان''؛ ''آرمان‌ها و واقعیت‌ها در اسلام''؛ ''صدرالمتألهین شیرازی و حکمت متعالیه''؛ ''اسلام و تنگناهای انسان متجدد''؛ ''علم و تمدن در اسلام''؛ ''معارف اسلامی در جهان معاصر''؛ ''جوان مسلمان و دنیای متجدّد''؛ ''نیاز به علم مقدس''؛ ''قلب اسلام''؛ ''در جست‌وجوی امر قدسی''. نصر در این آثار، علاوه‌بر ارائۀ مبانی عقلی اسلام، می‌کوشد قرائتی از اسلام بر بنیاد سنت‌گرایی عقلانی و با تکیه بر میراث عرفانی و معنوی به دنیای امروز عرضه کند. وی از چهره‌های سرشناس سنت‌گرایی در کنار شوان و رنه گنون، در جهان معاصر به‌شمار می‌رود.
<br><!--39110900-->
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]]
[[رده:مجامع و مراکز آموزشی و فرهنگی ایران]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:اسلام، ایران و شرق]]