نمایش مبدأ برای نصرت خراسانی، عبدالحسین (اصفهان ۱۲۵۰ـ مشهد ۱۳۳۶ش)


نُصرت خراسانی، عبدالحسین (اصفهان ۱۲۵۰ـ مشهد ۱۳۳۶ش)<br>
<p>معروف به منشی‌باشی، شاعر و دولتمرد ایرانی. در ۱۲۵۸ش با خانواده‌اش به مشهد کوچید. در آن‌جا تحصیل کرد و در فقه، کلام، حکمت و ادبیات سرآمد شد. در ۱۲۷۲ش راهی تهران شد. نجدالسلطنه، والی فارس، او را به سمت منشی به شیراز برد. نصرت، منشی محمدتقی‌میرزا رکن‌الدوله در شیراز و مشهد، رئیس دفتر قوام‌السلطنه در مشهد و چندی نیز حاکم کاشمر و درگز بود. از آثارش: ''دیوان شعر''؛ ''فرازنده'' در ردّ فرقۀ بهایی؛ ''جامع‌المتفرقه'' به سبک'' [[کشکول شیخ بهایی|کشکول]]'' [[بهایی ، شیخ|شیخ بهایی]]؛ مثنوی ''فروزنده'' بر وزن ''حدیقۀ'' سنایی که به‌همراه گزیده‌ای از اشعارش به‌چاپ رسیده است (مشهد، ۱۳۳۱ش).</p>
<br><!--39113500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]