نعیم سدهی اصفهانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَعیم سِدِهی اصفهانی (۱۲۷۲ـ۱۳۳۴ق)

شاعر ایرانی. به‌شیوۀ سنتی شعر می‌گفت و بخشی از شعرهایش به آیین بهایی مربوط می‌شود. خود او از پیروان این آیین بود. دیوانش (بمبئی، ۱۳۴۵ق) نشر یافته است.