نورالدین بن صیاد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نورالدّین بن صَیّاد ( ـ پس از ۷۰۲ق)

بازرگان و کارگزار دولت ایلخانان مغول در عراق عرب و فارس. تا ۶۸۸ق حاکم ناحیه واسط در جنوب عراق عرب بود. در این سال از مقام خود برکنار شد. ظاهراً در حدود ۷۰۲ق حاکم فارس بود. در همین سال به رقابت با شیخ‌الاسلام جمال‌الدین ابراهیم طیبی، اجاره‌دار جزیره کیش. برخاست و آن جزیره را به مبلغ بیشتری اجاره کرد. سعدی یکی از قصاید عربی خود را در مدح او سروده است.