نگروس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:39153400.jpg|thumb|نِگْروس]] | [[File:39153400.jpg|thumb|نِگْروس]] | ||
جزیره‌ای در مرکز | جزیره‌ای در مرکز [[فیلیپین]]، بین جزایر [[پانای]]<ref>Panay</ref> در شمال غربی و [[سبو، جزیره|سبو]]<ref>Cebu | ||
</ref> در شرق، با ۱۲,۷۰۴ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۴۵۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). ثروت‌های کانی آن شامل مس، سنگ گچ، و نمک است. جلگه‌های ساحلی دارای جمعیت متراکم‌اند؛ مهم‌ترین شهرهای آن عبارت‌اند از باکولود<ref>Bacolod </ref> و دوماگته<ref>Dumaguete</ref>. این جزیره به دو استان نگروس اکسیدنتال<ref> Negros Occidental</ref> و نگروس اورینتال<ref> Negros Oriental </ref> تقسیم شده است و کوه‌های مرکزی آن‌ها را از یکدیگر جدا می‌کنند، که نشان‌دهندۀ تقسیم‌بندی زبان‌‌شناختی جزیره است. رشته‌کوه‌هایی با دره‌های عمیق در سراسر طول جزیرۀ نگروس (به‌طول ۲۱۷ کیلومتر) امتداد دارند و آتشفشان فعال کانلائون<ref>Kanlaon</ref>، با ۲,۴۵۰ متر ارتفاع، بلندترین قلۀ این رشته ارتفاعات است. نگروس بیش از ۵۰ درصد از شکر کشور را با اتکا به نیروی کار مهاجر از سایر جزایر، تولید می‌کند. | </ref> در شرق، با ۱۲,۷۰۴ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۴۵۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). ثروت‌های کانی آن شامل مس، سنگ گچ، و نمک است. جلگه‌های ساحلی دارای جمعیت متراکم‌اند؛ مهم‌ترین شهرهای آن عبارت‌اند از [[باکولود]]<ref>Bacolod </ref> و [[دوماگته]]<ref>Dumaguete</ref>. این جزیره به دو استان نگروس اکسیدنتال<ref> Negros Occidental</ref> و نگروس اورینتال<ref> Negros Oriental </ref> تقسیم شده است و کوه‌های مرکزی آن‌ها را از یکدیگر جدا می‌کنند، که نشان‌دهندۀ تقسیم‌بندی زبان‌‌شناختی جزیره است. رشته‌کوه‌هایی با دره‌های عمیق در سراسر طول جزیرۀ نگروس (به‌طول ۲۱۷ کیلومتر) امتداد دارند و آتشفشان فعال کانلائون<ref>Kanlaon</ref>، با ۲,۴۵۰ متر ارتفاع، بلندترین قلۀ این رشته ارتفاعات است. نگروس بیش از ۵۰ درصد از شکر کشور را با اتکا به نیروی کار مهاجر از سایر جزایر، تولید می‌کند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۹
نِگْروس (Negros)
جزیره‌ای در مرکز فیلیپین، بین جزایر پانای[۱] در شمال غربی و سبو[۲] در شرق، با ۱۲,۷۰۴ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۴۵۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). ثروت‌های کانی آن شامل مس، سنگ گچ، و نمک است. جلگه‌های ساحلی دارای جمعیت متراکم‌اند؛ مهم‌ترین شهرهای آن عبارت‌اند از باکولود[۳] و دوماگته[۴]. این جزیره به دو استان نگروس اکسیدنتال[۵] و نگروس اورینتال[۶] تقسیم شده است و کوه‌های مرکزی آن‌ها را از یکدیگر جدا می‌کنند، که نشان‌دهندۀ تقسیم‌بندی زبان‌‌شناختی جزیره است. رشته‌کوه‌هایی با دره‌های عمیق در سراسر طول جزیرۀ نگروس (به‌طول ۲۱۷ کیلومتر) امتداد دارند و آتشفشان فعال کانلائون[۷]، با ۲,۴۵۰ متر ارتفاع، بلندترین قلۀ این رشته ارتفاعات است. نگروس بیش از ۵۰ درصد از شکر کشور را با اتکا به نیروی کار مهاجر از سایر جزایر، تولید می‌کند.