نینگ شیا هویی
نینْگْ‌شیا هوئی (Ningxia Hui)
| نینگ شیا هویی | |
|---|---|
| نام فارسی | نینگ شیا هویی |
| نام های دیگر | نینگشیا |
| نام لاتین | Ningxia Hui |
| کشور | چین |
| موقعیت | شمال غربی چین |
| مرکز | اینچوآن |
| جمعیت | ۵,۲۱۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۶) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۶۶,۴۰۰ |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید زغال سنگ و مواد شیمیایی |
(یا: نینگشیا[۱]) ناحیۀ اداری در شمال غربی چین، با ۶۶,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۲۱۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شمال به مغولستان داخلی[۲]، از شرق به شاآنسی[۳]، و از جنوب به گانسو[۴] محدود می‌شود. یک سوم ساکنان آن هوئی[۵] اند (مسلمانان چینی) و در شمال آن تعداد زیادی گورکانیان هند[۶] سکونت دارند. مرکز آن، شهر اینچوآن[۷] است. این منطقه فلاتی بیابانی[۸] است و رود هوانگ هو[۹] در آن جریان دارد. تولید زغال‌سنگ و مواد شیمیایی صنایع آن را تشکیل می‌دهند و فعالیت‌های کشاورزی آن عبارت‌اند از کشت حبوبات و برنج، و گله‌داری. این ناحیه در ۱۹۵۸ از استان گانسو جدا شد، و در ۱۹۷۹ بخش بزرگی از سرزمین شمالی خود را به مغولستان داخلی واگذار کرد. رود هوانگ هو از بخش مرکزی منطقه، در مسیر جنوب غربی به شمال شرقی، عبور می‌کند، و از جلگۀ آبرفتی[۱۰] پهناوری می‌گذرد. بخش جنوبی استان، امتداد غربی زمین‌های بادرفتی[۱۱] (خاک رس‌ماسه‌ای[۱۲]) استان شاآنسی است، اما شمال نینگشیا هویی بسیار کم‌آب و شامل مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی است.