نمایش مبدأ برای هابل، ادوین (۱۸۸۹-۱۹۵۳)


هابِل، اِدْوین (۱۸۸۹-۱۹۵۳)(Hubble, Edwin)<br/> [[File:41001500.jpg|thumb|هابِل، اِدْوين]]اخترشناس امریکایی. وجود کهکشـان<ref>galaxy

</ref>های خـارج از کهکشان ما را کشف، و آن‌ها را براساس شکلشان دسته‌بندی کرد. اکنون، نظریۀ عالم در حال انبساط او، پذیرفته شده است. داده‌های او دربارۀ سرعت دورشدن کهکشان‌ها، براساس انتقال به سرخ<ref> red shift </ref>، برای تعیین آن بخش از عالم مورد استفاده قرار گرفته است که هرگز چیزی از [ورای] آن نخواهیم دانست. شعاع این بخش شعاع‌‌ هابل<ref>Hubble radius</ref> نامیده‌ می‌شود. فراتر از این‌ حد، هر ماده‌ای با سرعت نور حرکت می‌کند و از این‌رو، برقراری ارتباط با آن هیچ‌گاه ممکن نخواهد شد. نسبت سرعت عقب‌نشینی کهکشان به فاصلۀ آن را ثابت ‌هابل<ref> hubble constant</ref> می‌نامند. در ۱۹۲۴، متغیرهای قیفاووسی<ref> cepheid variable</ref> را در کهکشان امرأةالمسلسله<ref> Andromeda</ref> کشف کرد و نشان داد که این کهکشان در فاصله‌ای دور و خارج از کهکشان ما قرار دارد. در ۱۹۲۵، رده‌بندی کهکشان‌ها را در رده‌های مارپیچی<ref> spiral </ref>، مارپیچی میله‌ای<ref>barred spiral </ref> و بیضوی<ref>ellipticals</ref> عرضه کرد. در ۱۹۲۹، قانون ‌هابل<ref> Hubble’s law </ref> را مطرح ساخت که بیان می‌کند سرعت حرکت کهکشان‌ها با فاصله‌گرفتن آن‌ها از یکدیگر افزایش می‌یابد. در مارشفیلدِ<ref>Marshfield</ref> میسوری زاده شد، در دانشگاه شیکاگو در ایلینوی<ref> Illinois</ref> درس خواند، و در ۱۹۱۰، دانش‌آموخته شد. سپس، به دانشگاه آکسفورد رفت و در ۱۹۱۲، در رشته حقوق از آن‌جا مدرک گرفت. در عین‌حال، ورزشکار و مشت‌زن سنگین‌وزن بود. در ۱۹۱۳، به امریکا بازگشت و برای مدت کوتاهی در لوئیزویل<ref> Louisville </ref> کنتاکی<ref>Kentucky </ref> به امور حقوقی مشغول شد، اما علاقۀ واقعی او اخترشناسی بود و در ۱۹۱۴، دانشجوی تحصیلات تکمیلی اخترشناسی و راهی رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes </ref> در ویلیامز بای ویسکانسین شد. در ۱۹۱۷، با پایان‌نامه‌ای در زمینۀ عکس‌برداری از سحابی‌های کم‌فروغ<ref>faint nebulae</ref> دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۱۹، بعد از خدمت در واحدهای اعزامی امریکا به جنگ جهانی اول، به عضویت هیئت علمی رصدخانۀ ماونت ویلسون<ref> Mount Wilson</ref>، در نزدیکی پاسادنا<ref> Pasadena </ref>ی کالیفرنیا<ref>California </ref>، درآمد و در زمینۀ سحابی‌های کهکشانی<ref>galactic nebula </ref> و برون‌کهکشانی<ref>extragalactic nebulae</ref> به پژوهش پرداخت. در جنگ جهانی دوم، رئیس بخش پرتاب‌شناسی<ref> ballistics </ref> و سرپرست آزمایشگاه تونل باد فوق‌ صوت<ref>Supersonic Wind Tunnel Laboratory</ref> در ابردین<ref> Aberdeen </ref> مریلند<ref>Maryland </ref> بود. پس از آن، به رصدخانۀ دوگانۀ ماونت ویلسون و ماونت پالومار<ref>Mount Palomar </ref> بازگشت. جزو نخستین کسانی بود که از تلسکوپ ۵۰۸سانتی‌متری جدید هِیل، که در ۱۹۴۸ نصب شده بود، بهره‌برداری کرد. تقریباً همۀ تحقیقات هابل در زمینۀ سحابی‌ها بود. برای نخستین‌بار نشان ‌داد سحابی‌ها برون‌کهکشانی‌اند و در خارج از راه‌ شیری<ref>Milky Way </ref> ما قرار دارند. گفته‌اند به همان‌ترتیب که گالیله<ref>Galileo </ref>، اخترشناس و فیزیک‌دان ایتالیایی، در قرن ۱۷ ناحیۀ رصدشدنی عالم را تا منظومۀ خورشیدی<ref>Solar System </ref> و اخترشناسان آلمانی‌تبار بریتانیایی، ویلیام و جان هرشل<ref>William and John Herschel </ref>، در قرن ۱۸ و ۱۹ آن را تا راه‌ شیری گسترش‌ دادند، هابل نیز عالم قابل رصد را تا فضای برون کهکشانی گستراند. برخی از پژوهش‌های خود را در کتاب ''قلمرو سحابی‌ها''<ref>''The Realm of the Nebulae''</ref> (۱۹۳۶) شرح داده است.

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]]