هارمونی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هارْمونی (harmony)

در موسیقی، هرگونه ترکیب هم‌زمان صداها، در مقابل ملودی، که به‌صورت صداهای متوالی باشد. هرچند این اصطلاح القاکنندۀ صدایی دلنشین یا خوش‌آیند است، آن را به هر ترکیبی از نت‌ها، چه مطبوع و چه نامطبوع، اطلاق می‌کنند. هارمونی نظری با شکل‌گیری آکوردها و روابط بینابینی آن‌ها و روند پیشروی منطقی‌شان سروکار دارد. بنیادگذار هارمونی نظری ژان ـ فیلیپ رامو[۱] بود. در رسالۀ هارمونی[۲] (۱۷۲۲) خود، نظامی از طبقه‌بندی آکوردها را بنا کرد که روش‌های بعدی هارمونی برمبنای آن پدید آمدند.

 


  1. Jean-Philippe Rameau
  2. Traité de L’ harmonie/Treatise on Harmony