هارمونیک ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هارْمونیک‌ها (harmonics)

در موسیقی، ردیف ارتعاش‌های جزئی که با هم ترکیب می‌شوند و یک آوای موسیقایی را تشکیل می‌دهند. تعداد و برجستگی نسبی هارمونیک‌های تولیدشده، رنگ آوای یک ساز (طنین) را تعیین می‌کند. اُبوآ هارمونیک‌های غنی دارد، و فلوت هارمونیک‌های اندک. هارمونیک‌ها با تقسیم‌بندی‌های پی‌درپیِ ستونِ هوای مرتعش در سازهای بادی و امواج عرضی در سیمِ سازهای زهی مطابقت دارند؛ زیرایی آن‌ها هماهنگی دارد.