هارولد دوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هارولْد دوم (ح ۱۰۲۰-۱۰۶۶م)(Harold II)

هارولْد دوم

آخرین پادشاه آنگلوساکسونِ انگلستان از ژانویه تا اکتبر ۱۰۶۶م و پسر گادوین. در نبرد هِیستینگز[۱] از ویلیام نورماندی[۲]، ویلیام اول (ویلیام فاتح)[۳]، شکست خورد و کشته شد. هارولد در ۱۰۵۳م با عنوان ارلِ وِسِکْس[۴] جانشین پدرش ارل گادوین[۵] شد. فرماندهِ نیروهای ادوارد معترف[۶] بود و چنان قدرتی داشت که یکی از مورخان او را شبه پادشاه[۷] توصیف کرد. در حدود ۱۰۶۳م ویلیام نورماندی با خدعه یا به زور، هارولد را برای حمایت از دستیابی او به تاج‌وتخت انگلستان به ادای سوگند واداشت. هنگامی‌که ویتان[۸] (شورای مقامات بلندپایۀ مذهبی و غیرمذهبی) هارولد را برای جانشینی ادوارد معترف برگزید، ویلیام آمادۀ حمله به انگلستان شد. در این میان، توستیگ[۹] ( ـ۱۰۶۶م)، برادر خائن هارولد، در حمله به نورتامبریا[۱۰] به هارالد (سوم) هاردرادا[۱۱]، پادشاه نروژ، پیوست. هارولد در ۲۵ سپتامبر در استمفورد بریج[۱۲] نیروهای مهاجم را تارومار کرد و این دو متحد را نیز به هلاکت رساند. سه روز بعد، ویلیام در پِوِنْسی[۱۳]، در ساسکس[۱۴]، با نیروهای خود به خشکی آمد و در ۱۴ اکتبر هارولد در نبرد هِیستینگز کشته شد.

 


  1. Hastings
  2. William of Normandy
  3. William (I) the Conqueror
  4. Earl of Wessex
  5. Earl Godwin
  6. Edward the Confessor
  7. sub-king
  8. Witan
  9. Tostig
  10. Northumbria
  11. Harald (III)Hardrada
  12. Stamford Bridge
  13. Pevensey
  14. Sussex